در این تحقیق به استخراج تانن از گلاب، پسآب و تفاله گل محمدی (Rosa damascena Mill.) اقدام گردید. از 21 اکسشن گل محمدی جمع آوری شده از استانهای مختلف کشور و کشت شده در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور اسانس، گلاب، تفاله و پسآب تهیه شد و بعد میزان تانن نمونه ها به روش رنگ سنجی فولین - دنیس و توسط دستگاه اسپکتروفتومتری مدل  Hitachi 340در طول موج 760 نانومتر اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که بالاترین میزان تانن در گلاب، به ترتیب در اکسشن های خوزستان و ایلام (2163 ppm)، قم (1846 ppm)، گیلان (1432 ppm) و در پسآب به ترتیب در اکسشن های زنجان(1919 ppm) ، مازندران (1895 ppm)، قم، گیلان، لرستان و اصفهان (1871 ppm) 2 و در تفاله اکسشن های گل یزد(3432 ppm) 1 ، سیستان و بلوچستان (3139 ppm) و کهکیلویه و بویراحمد (2993 ppm) بدست آمد. بنابراین پیشنهاد می گردد با توجه به نیاز کشور و تولید مواد مذکور توسط افراد گلاب گیر سنتی اقدام به جمع آوری و استخراج تانن از نمونه ها صورت بگیرد، که این خود از لحاظ اقتصادی برای تولیدکنندگان گلاب نیز مفید می باشد.

گل محمدی یکی از گونه های گل رز است و متعلق به گیاهان خانواده روزاسه و نام علمی آنRosa damascene می باشد. فرآورده های گوناگونی از گل محمدی تهیه می شود که از آن جمله می توان گلاب، و اسانس یا عطر را نام برد. در این پژوهش ترکیبات فنولی، فعالیت ضدرادیکالی، ضدباکتریایی (بر علیه استافیلوکوکوس اوریوس و باسیلوس سوبتیلیس) و ضد کپکی (بر علیه آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس پارازیتیکوس) اسانس تفاله حاصل از گلاب گیری گل محمدی مورد بررسی قرار گرفت. تعیین ترکیبات فنولی و فعالیت آنتی اکسیدانی به ترتیب بوسیله روش های فولین سیوکالتو و مهار رادیکال آزاد DPPH صورت گرفت. اثر ضد باکتریایی و ضدقارچی اسانس تفاله حاصل از گلاب گیری با استفاده از روش تیتراسیون رقت سریالی، برای تعیین حداقل غلظت بازدارندگی (MIC)، حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) و حداقل غلظت قارچ کشی (MFC) مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد میزان ترکیبات فنولی کل اسانس تفاله حاصل از گلاب گیری 55/110 میلی گرم گالیک اسید/میلی لیتر اسانس و IC50 به میزان 5/82 میکرولیتر بر لیتر بود. با افزایش غلظت اسانس، درصد حذف رادیکال های آزاد DPPH افزایش یافت و غلظت 1000 پی پی ام اسانس دارای 4/92 درصد فعالیت مهار رادیکال آزاد DPPH بود. در بررسی تاثیر اسانس بر ویژگی های میکروبی مشخص شد که بر باکتری های استافیلوکوکوس اوریوس و باسیلوس سوبتیلیس اثر مهاری دارد اما در مقایسه با دو آنتی بیوتیک استرپتومایسین و پنی سیلین این اثر مهاری بسیار کمتر است. همچنین مشاهده شد که اسانس تفاله حاصل از گلاب گیری گل محمدی دارای اثر مهاری خوبی در برابر کپک آسپرژیلوس فلاووس هست که برابر با آنتی بیوتیک نیستاتین و بسیار بهتر از آنتی بیوتیک فلوکونازول می باشد و دارای اثرات مهاری بر علیه کپک آسپرژیلوس پارازیتیکوس است که این اثر مهاری دوبرابر آنتی بیوتیک فلوکونازول و نصف آنتی بیوتیک نیستاتین است.

تفاله گلاب گیری، بقایای تقطیر گل محمدی می باشد که مورد استفاده ای نداشته و انباشت آن سبب آلودگی های زیست محیطی می گردد. در این پژوهش که به منظور بررسی ترکیبات شیمیایی و امکان سیلو نمودن این بقایا انجام گرفت، تفاله گلاب گیری تازه، از منطقه کاشان تهیه و ترکیبات شیمیایی آن تعیین گردید. سپس تفاله تهیه شده همراه با نسبت های متفاوتی از مواد افزودنی شامل کاه گندم، سبوس گندم، تفاله خشک چغندر ونیز یک درصد آهک در داخل سطل های پلاستیکی 6 لیتری سیلو گردید. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی متعادل با 10 تیمار و 4 تکرار اجرا شد و پس از گذشت یک ماه، کلیه سیلوها مورد ارزشیابی قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به ترکیبات شیمیایی نشان داد که میزان ماده آلی، پروتئین خام، الیاف خام، چربی خام و ان- اف- ای در تفاله گلاب گیری، براساس ماده خشک، به ترتیب 94.4، 11، 24، 2.4، 57.3 درصد و انرژی خام 4525 کالری بر گرم بود. غلظت عناصر معدنی بر نیاز شامل: کلسیم، فسفر و منیزیم، به ترتیب 0.84، 0.14 و 0.8 درصد و عناصر معدنی کم نیاز شامل: آهن و مس به ترتیب 250 و 8.3 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک بود. نتایج مربوط به سیلوهای آزمایشی مشخص نمود که میزان ماده خشک در تیمارهای مختلف، بین 26.7 تا 36.6 درصد متغیر بود که تفاوت بین آنها معنی دار (p<0.05) بود. ارقام مربوط بهpH  سیلوها از حداقل 4.08 در تیمار حاوی 79 درصد تفاله همراه با 20 درصد تفاله چغندر و یک درصد آهک، تا حداکثر 4.36 در تیمار حاوی 82.5 درصد تفاله گلاب، همراه با 11 درصد کاه گندم، 5.5 درصد سبوس گندم و یک درصد آهک متغیر بود که تفاوت بین آنها نیز معنی دار (p<0.05) بود. به طور کلی دو تیمار که به ترتیب حاوی 79، 20 و 1 درصد تفاله گل، تفاله چغندر و آهک و یا 79، 10، 10 و 1 درصد تفاله گل ، کاه گندم، تفاله چغندر و آهک بودند با دارا بودن 4.08 pH و 4.09 و ماده خشک 29.7 و 32 درصد از نظر کیفیت در رتبه خوب ارزشیابی شدند و نسبت به دیگر سیلوها برتری داشتند.

در این پژوهش کارایی نوعی پوشش خوراکی نانوامولسیونی حاوی کیتوزان با هدف افزایش زمان نگه داری سیب رقم گلاب کهنز بررسی شد. سیب پس از برداشت با پوشش نانوامولسیون بر پایه کیتوزان در غلظت 2000 قسمت در میلیون، پوشش دهی و به همراه نمونه های شاهد در دمای 1±2 درجه سانتی گراد و در رطوبت نسبی 80-85 درصد نگهداری شد. در مدت 10 هفته نگهداری در فواصل زمانی مشخص (هر هفته یکبار) سفتی بافت، فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز، رنگ پوست و گوشت، خواص حسی، و میزان تنفس بر اساس میزان CO2 تولیدشده سیب های نگهداری شده اندازه گیری شد. نتایج نشان دادند که پوشش خوراکی بر پایه نانوامولسیون کیتوزان اثر معنی داری بر سفتی بافت و خواص حسی میوه ندارد. کاربرد پوشش حداکثر شدت تنفس را به نصف کاهش داد و پوشش به طور معنی داری باعث کاهش اوج تنفسی سیب شد. در میوه های بدون پوشش پس از مرحله اوج تنفسی، میزان فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز افزایش نشان داد که همراه با گسترش قهوه ای شدگی بافت میوه بود. به طور کلی این پوشش عمر انباری سیب را افزایش و ضایعات کمی و کیفی آن را در مدت نگهداری کاهش داد.

بر اساس متون پهلوی می توان گفت که گل سرخ از دوران کهن در ایران قداست داشته و در دوران اسلامی نیز قداست خود را حفظ کرده است. به طوری که گل سرخ در باور مسلمانان منتسب به پیامبر اکرم (ص) می باشد. ایرانیان از دیرباز در بیشتر آیین های خود از گل سود می برده اند، و چون گل مدت محدودی به بار می نشسته، اقدام به گرفتن عصاره آن یعنی گلاب نموده اند.چون که گل رفت و گلستان شد خراب                              بوی گل را از چه جوییم؟ از گلابدر نوشتار حاضر به پیشینه گل و گلاب در فرهنگ ایرانی اسلامی، پراکندگی جغرافیایی مراکز تولید گل و گلاب، شیوه های مختلف گلابگیری، کاربردهای مختلف گلاب از جمله در مباحث پزشکی و آیین های ملی - مذهبی و نیز صنایع و فعالیت های تولیدی وابسته به گلاب پرداخته شده است.

در این پژوهش تهیه چند نوع مربا از میوه، گلبرگ و تفاله گلبرگ گل محمدی توام با سایر میوه ها مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای مختلف شامل میوه گل محمدی همراه با گوشت سیب، میوه گل محمدی همراه با تفاله گلبرگ آن، گلبرگ گل محمدی همراه با گیلاس، گلبرگ گل محمدی همراه با شربت آلبالو و تفاله و گلبرگ گل محمدی همراه با هویج می باشند. پس از تهیه مرباهای گوناگون جهت آزمون چشایی از روش هدونیک استفاده گردید. تست پانل توسط ده نفر در سه تکرار انجام پذیرفت. آزمایشهای انجام یافته روی مرباهای تهیه شده شامل اندازه گیری اسیدیته pH ویتامین C و درصد مواد جامد محلول (BRIX) در ماههای اول، دوم و سوم پس از تهیه نمونه ها انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها براساس طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک کامل تصادفی انجام گرفت، اثر متقابل انواع مربا و گذشت زمان نیز بررسی گردید. نتایج نشان داد که مربای حاصل از میوه گل محمدی همراه با گوشت سیب به لحاظ ویژگی های ظاهری ارگانولپیتیکی بهترین نمونه است. مربای مذکور بیشترین مقدار ویتامین C و پکنین را دارا بود. مقدار ویتامین C در میوه گل محمدی نزدیک به 2000 قسمت در میلیون بود که پس از تهیه مربا به 1500 قسمت در میلیون تنزل یافت. با گذشت زمان مقدار این ویتامین کاهش یافت و در نهایت پس از گذشت سه ماه به قسمت در میلیون 500 رسید. میزان اسیدیته در طی نگهداری تغییر معنی داری نشان نداد اما pH در ماه اول نگهداری نسبت به دو ماه بعد کمتر بود. مقدار پکتینات کلسیم در طی سه ماه نگهداری ثابت ماند.

گل گلاب به طور سنتی به عنوان یک گیاه دارویی برای اهداف درمانی مختلف به کار می رفته است. جهت بررسی مقدماتی اثرات توکسیک احتمالی این گیاه، دم کرده آن در دوزهایی معادل نصف تا 8 برابر دوز توصیه شده برای انسان در طب سنتی (روزانه 90 تا 1440 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) به 5 گروه 5 تایی سگ خورانده شد. سگ های گروه شاهد (n=4) دارونما دریافت کردند. مقادیر سرمی اوره، کراتینین، فسفاتاز قلیایی(ALP) ، آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، بیلی روبین، آلبومین و پروتئین در تمامی گروه های آزمایشی در روزهای صفر، 1، 3، 7 و 10 اندازه گیری شد. به استثنای یک افزایش گذرا در میزان بیلیروبین (روز 3) و همچنین ازدیاد مقادیر سرمی ALT در روز دهم که هر دو با بیشترین دوز درمان صورت گرفت، هیچ تفاوت معنی داری بین گروه های مختلف آزمون و گروه شاهد وجود نداشت. نتایج این پژوهش اثرات نفروتوکسیک و هپاتوتوکسیک ناچیزی برای دم کرده گل گلاب پیشنهاد می کنند. با این حال، این درمان در دوزهایی که به طور غیر معمول بالا باشند می تواند از خود اثرات هپاتوتوکسیک به جای گذارد.